Zaprojektowane przez znanego behawiorystę Johna Fishera dyski treningowe składają się z 5 spiętych ze sobą metalowych blaszek, które rzucone wydają charakterystyczny dźwięk różny od dźwięków wydawanych przez inne przedmioty w otoczeniu, takie jak np. pęk kluczy czy łańcuszek. Kształt dysków i konstrukcja całości pozwala na bezdźwięczne podnoszenie i noszenie dysków np. w kieszeni. Pozwala to na użycie dysków dokładnie w chwili kiedy chcemy przerwać niechciane zachowanie psa. Wbrew pozorom dyski nie działają w ten sposób, że powodują przestraszenie czy zaskoczenie psa. W początkowym okresie psy nierzadko ignorują dźwięk dysków, jednak po kilku-kilkunastu powtórzeniach szybko uczą się, że ich zachowanie powoduje niezwykłą reakcję i uczą się unikać tego zachowania. Dyski treningowe działają na zasadzie negatywnego wzmocnienia – są sygnałem braku nagrody (czegoś przyjemnego), nie są natomiast karą. Działanie dysków nie jest ponadto kojarzone w właścicielem, czego trudno uniknąć stosując kary.